"Oğuz Atay'ın külkedisi olmak"

Oğuz ağbi senin doğduğun bu güne,  gölgemizi düşürmek için nasıl çaba harcıyoruz bir bilsen. Tutunamayanlar’ın son sözcüğünü yazdığında hissettiğini düşündüğüm o tamamlanmışlık duygusu kadar derin bir eksiklikle yaşıyoruz çünkü. Eksiğimiz bile bizden fazla. Sırf hayat bizden bir yerinde bahsetsin diye, adımımızı attığımız her toprak parçasını, elimizin değdiği her şeyi, bedeni ve hayatı sahipleniyoruz. Daha ruhumuza ve hatta bedenimize sahip çıkamazken, maddeye işaret eden her şeye soyadımızı veresimiz var. Türkçe’ de en çok kullanılan ek “iyelik” ekiymiş diye duydum. Bir çeşit sahiplik eki yani.  İnsanın kendinden ve ruhundan başka her şeyi sahiplenme isteği ne tuhaf.  

Sen yaşarken de insan kendini bilemedikçe “3 yanlış bir duyguyu” götürür müydü? Yoksa 80 sonrası çocukların payı mı bu? Günümüz insanın duygusuzluğunu başkaca bir formülle açıklayamıyorum çünkü ben.  

 

Ortaokuldan beri şaşkınlıkla izliyorum hayatı. Çünkü ortaokuldan beri, evimizin bahçesinin çevresini tel örgüyle çevirmek istesek, kaç metre tel örgüye ihtiyacımız olacağını hesaplayarak bilebiliyorum da, bazen kendimin ne istediğini, ne hissettiğini bilemiyorum. Acaba ne hissediyorum diye sokağa çıkıp, köşeden elinde tel örgüyle gelen Berivan’la karşılaşmak, kendime bu kadar uzak, hırdavatçıya bu kadar yakın olmak garibime gidiyor.

Ee çocuk benden ne istiyorsun dersen:

Geri gel istiyorum. Gel, beni bul ve anlat. Hayatın koruyucu jelatinini yırtmadan çıkarmak mümkün mü mesela? En kötü bundan bahset.    

Beni kolay bulasın diye bulduğum her “yeni dökülmüş betona ayak izlerimi bırakıyorum”. Oğuz Atay’ın külkedisi olmak en büyük hayalim. Kim bilir kaç apartmanın temeline yatır oldu 38 numara ayaklarım. Ağaçlarda kazınmış olarak gördüğün harflerin de bazıları bana ait. Dünyaya iz bırakmak deyince aklıma bu kadar fiziksel çözümler geliyor işte. Bir de tel örgülerle adımı yazabilirim eldeki  fazla tel örgülerle.

Son olarak;

Cemal Süreya’yı görünce ona, soyadından düşürdüğü “y” olabilir ümidiyle, bulduğum bütün “y” harflerini toplayıp biriktirdiğimi söyler misin? Çünkü cümle içinde kullanılmış bütün harflerin toplamı bir Cemal  Süreya etmedi henüz.   

İyi ki doğdun Oğuz ağbi.